Ο φιλόπατρις πρώην πρωθυπουργός Ξενοφών Ζολώτας

Στις 2 Οκτωβρίου 1959 ,στην Ουάσιγκτον ,ο Ξενοφών Ζολώτας είχε εκφωνήσει ένα λόγο ενώπιον του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που έμεινε στην ιστορία.Αιτία ως προς αυτό ήταν οι ελληνικές ρίζες που είχαν όλες οι λέξεις που χρησιμοποίησε στην αγγλική γλώσσα.
Οι "New York Times" και η "Washington Post" έγραφαν ότι «διαχρονική δύναμη της ελληνικής γλώσσας, που έμενε ζωντανή από την ποίηση του Ομήρου - και πολύ παλαιότερα - μέχρι σήμερα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και να λειτουργήσει σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες.»

Ιδού ο λόγος και η ελληνική του "συνείδηση"

October 2, 1959

Κyrie,

It is Zeus' anathema on our epoch for the dynamish of our economies and the heresy of our economic methods and policies, that we should agonize between the Scylla and Charybdis of economic anaemia. It is not my idiosyncracy to be ironic or sarcastic by my diagnosis would ne that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize numismatic plethora, they energize it through their tactic and practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between economic, strategic and philanthropic scopes. Political magic has always been antieconomic. In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopsonies, monopolistic anatagonism and polymorhous inelasticities, our policies have to be more orthological. But this should not be metamorhosed into plethorophobia which is endemic into plethorophobia among academic economists. Numismatic symmetry should not hyperantagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and numismatic archons is basic.


Κύριοι,

Είναι «Διός ανάθεμα» στην εποχή μας και αίρεση της οικονομικής μας μεθόδου και της οικονομικής μας πολιτικής το ότι θα φέρναμε σε αγωνία την Σκύλλα του νομισματικού πληθωρισμού και τη Χάρυβδη της οικονομικής μας αναιμίας.Δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία μου να είμαι ειρωνικός ή σαρκαστικός αλλά η διάγνωσή μου θα ήταν ότι οι πολιτικοί είναι μάλλον κρυπτοπληθωριστές. Αν και με έμφαση στιγματίζουν τον νομισματικό πληθωρισμό, τον ενεργοποιούν μέσω της τακτικής τους και των πρακτικών τους.Η πολιτική μας θα έπρεπε να βασίζεται περισσότερο σε οικονομικά και λιγότερο σε πολιτικά κριτήρια. Γνώμων μας πρέπει να είναι ένα μέτρο μεταξύ οικονομικής, στρατηγικής και φιλανθρωπικής σκοπιάς.Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από μονοπώλια, ολιγοπώλια, μονοπωλιακό ανταγωνισμό και πολύμορφες ανελαστικότητες, οι πολιτικές μας πρέπει να είναι πιο ορθολογιστικές, αλλά αυτό δεν θα έπρεπε να μεταμορφώνεται σε πληθωροφοβία, η οποία είναι ενδημική στους ακαδημαϊκούς οικονομολόγους.Η νομισματική συμμετρία δεν θα έπρεπε να ανταγωνίζεται την οικονομική ακμή.Μια μεγαλύτερη εναρμόνιση μεταξύ των πρακτικών των οικονομικών και νομισματικών αρχόντων είναι βασική.Παράλληλα με αυτό, πρέπει να εκσυγχρονίσουμε και να εναρμονίσουμε όλο και περισσότερο τις οικονομικές και νομισματικές μας πρακτικές πανεθνικώς.Αυτές οι θεωρήσεις είναι πιο εφαρμόσιμες τώρα, που τα προγνωστικά του πολιτικού και οικονομικού βαρομέτρου είναι χάλκινα.Η ιστορία της δίδυμης οργάνωσης σε αυτήν την σφαίρα είναι διδακτική και οι γνωστικές τους εφαρμογές θα είναι πάντα ένα τονωτικό στις πολυώνυμες και ιδιόμορφες εθνικές οικονομίες. Η γένεση μιας προγραμματισμένης οργάνωσης θα ενισχύσει αυτές τις πολιτικές. Γι΄ αυτόν το λόγο αντιμετωπίζω με συμπάθεια, αλλά όχι χωρίς κριτική διάθεση, ένα ή δύο θέματα με τους αποστόλους της ιεραρχίας των οργάνων μας στον ζήλο τους να προγραμματίσουν ορθόδοξες οικονομικές και νομισματικές πολιτικές.Απολογούμαι που σας τυράννησα με την ελληνική μου φρασεολογία.Στον επίλογό μου δίνω έμφαση στην ευλογία μου, προς τους φιλόξενους αυτόχθονες αυτής της κοσμοπολίτικης μητρόπολης καθώς και το εγκώμιό μου προς εσάς, κύριοι στενογράφοι.